Gökyüzündeki en güzel yıldız olacaktı Ruhunu özgür bırakacaktı artık Son kez açmak üzere kapattı gözlerini Yasemin kokulu papatyalarını düşündü Sonra küçük bir gülümseme Derin bir nefes çekti içine Önce gökyüzüne sonra yere baktı Tek bir papatya kalmıştı yapraklarını saymadığı Belki dedi, belki... bu sefer olacak Kopardığı son çiçek olduğunu bilmeden Yapraklarıyla oynamaya başladı Ve tüm yapraklar bittiğinde Papatya bile ağlıyordu, fark etmedi Ve işte tekrar gülümsedi Etraf da yasemin kokusu Her zaman ki gibi papatyayı cebine koydu Ve dedi ki'Ne yani bir yaprak daha olsaydı,sevecek miydi?' Sonra...sonrası yok. Çünkü artık o, özgürdü...All Rights Reserved