Şimdi uçurumun kenarında kendimle başbaşayım. Ölsem yokluğumu farkedecek bir kişi bile yok. Sahi ben ne zaman bu kadar yalnız, kimsesiz oldum? Annem ölünce mi, babam beni istemeyince mi? Arafta olmak nedir bilir misiniz? Gitsen gidemezsin, kalsan her şey daha da berbat.... Şimdi burdan atlasam canım ne kadar yanar? Ya da kurtulur muyum acılarımdan...? Peki ya kalsam? Düzelir mi her şey? Bulabilir miyim mutluluğu? Annem gidince bitti benim hayatım, umutlarım, hayallerim... Gidince bana kalan son yaşam kırıntılarımı da aldın annem arya'n kimsesiz kaldı, yıldı, mahvoldu ve şimdi de bitiyor ... Merak etme az kaldı kavuşmamıza... "Heey heey heeyy ne yapıyorsun sen aptal mısın? " " Sana ne?" "Sana ne mi iyi o zaman atla" "Ne? " " Atla diyorum. Zaten yapmayacak mıydın?" "Sen deli misin? " Asıl benim size bunu sormam lazım sanırım küçük hanım."