Şimdi uçurumun kenarında kendimle başbaşayım. Ölsem yokluğumu farkedecek bir kişi bile yok. Sahi ben ne zaman bu kadar yalnız, kimsesiz oldum? Annem ölünce mi, babam beni istemeyince mi? Arafta olmak nedir bilir misiniz? Gitsen gidemezsin, kalsan her şey daha da berbat.... Şimdi burdan atlasam canım ne kadar yanar? Ya da kurtulur muyum acılarımdan...? Peki ya kalsam?
Düzelir mi her şey? Bulabilir miyim mutluluğu? Annem gidince bitti benim hayatım, umutlarım, hayallerim... Gidince bana kalan son yaşam kırıntılarımı da aldın annem arya'n kimsesiz kaldı, yıldı, mahvoldu ve şimdi de bitiyor ... Merak etme az kaldı kavuşmamıza...
"Heey heey heeyy ne yapıyorsun sen aptal mısın? "
" Sana ne?"
"Sana ne mi iyi o zaman atla"
"Ne? "
" Atla diyorum. Zaten yapmayacak
mıydın?"
"Sen deli misin? "
Asıl benim size bunu sormam lazım
sanırım küçük hanım."
"NEEEEEE" meltem teyzenin bağırmasıyla koltuktan sıçradım
"Bir dakika bir dakika, ben şimdi doğrumu anlıyorum. Adamın biriyle tüm gün boyunca gezip tozup eğleniyorsun hatta ve hatta gecesinde çocuk yapabilecek kadar yakınlaşıyorsun ama sabah kalktığında adam ortalıkta yok ve sen yattığın kişinin adını bile bilmiyorsun " evet sanırım bige güzel bir şekilde özetlemişti
İlk 10 bölüm aynı anda atılmıştı.