O gün gelmişti. Eski sevgilimi toprağa verecekleri gün. Geleceğini bildiğim gün. İntikamımın sona erdiği gün. Ağlıyordum fakat üzüldüğüm için değil. Pişman olduğum için de değil. Sadece ağlıyordum, tıpkı onu öldürmeden önce ağladığım gibi. Duygusuz bir şekilde gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüyordu. Dudaklarımda verdikleri tuzlu tadı düşünüyordum sadece. Mezarın başında duran onca insanın arasında tek başımaydım. Buraya neden geldiğimi bile bilmiyordum. Belki de sadece emin olmak için gelmiştim. Bu duruma nasıl gelmiştim? Bunu en başından anlatmam gerekiyor. Benim adım Gece ve bu benim hikayem.