Gözlerim kapatmış öylece duruyorum sadece , sanki sonsuz bir boşluğu düşmüştüm. Sevdiğim kadının yokluğu içimi parçalıyodu ben onun gözünün içine bakmaya kıyamaz, o benim elimi tutarsa ölücekmiş gibi hissederken, deli gibi severken ayırmışlardı bizi. Ona ölmek bana ise yok olmak kalmıştı. her zaman uzaya gitmek ve huzuru bulmak istemişimdir, o benim var olmayan uzayımdaki huzurumdu ama gitti. Ona güven verdiğim gözlerimde şimdi sadece nefret ve öfke vardı. Aşık olduğum kadına karşi duyduğun özlemi anlatamazdım ona dokunamamak , ona sarılamamak ve kokusunu içine çekememek çok dokunuyodu kalbime
MERHABA CANLARIN YENİ BİR ALSEL HİKAYESİNE BAŞLADIM UMARIM BEĞENİRSİNİZ