I was about to exit my office when he stops me by grabbing my hand. Bilyon bilyong boltahe ng kuryente ang dumaloy sa dugo ko at lolokohin ko ang sarili ko kung sasabihin kong wala akong naramdamang sensasyon sa pangyayaring iyon. "All this time Amor ikaw parin ang hinahanap-hanap ko! Fuck what happened before!! Sobrang pinagsisisihan ko iyon. I still love you!!! I still love you even from the moment I left you! and it's kiling me!! Yung pag-mamahal ko simula nung minahal kita hindi nag-bago yun at kailanman hindi mag-babago" then tears run down his beautiful face. I touched his face and caressed it. Hindi ko alam pero nasasaktan ako sa tuwing nakikita kong umiiyak siya. I can't help myself but to fall for him even more. "Don't cry Eduardo, I hate seeing you like that" pumikit si Eduardo habang pinapakiramdaman ang kamay kong humahaplos sa kanya. "Then be with me, so I could be happy"