Meant to be
  • Reads 99
  • Votes 3
  • Parts 2
  • Reads 99
  • Votes 3
  • Parts 2
Ongoing, First published Oct 16, 2015
Isa lang naman ang pinaniniwalaan ni Sandra Keith Mendoza : WALANG FOREVER .. Pero ang bestfriend niyang si Kim Fatima Danñia naniniwala sa FOREVER.. Halos lahat ng kaklase niya naniniwala sa FOREVER.. Akala niya siya lang ang naniniwala sa hugot na WALANG FOREVER... Yun pala naniniwala rin si Ronnie Yan Ramos sa hugot na ito... New Transferee sa school nila... Maniniwala na kaya sila sa FOREVER pag nagkatagpo sila?Meant to be nga ba sila?Pero may sisira sa kanila, sino kaya iyon?Bakit kaya sila maghihiwalay sa pagkakataong iyon? Ngunit matutuloy pa ba ang journey ng ating lovers?Magiging meant to be pa kaya sila sa pagkakataong iyon?
All Rights Reserved
Sign up to add Meant to be to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.