"Nee! Alsjeblieft niet doen!" Ik raakte in paniek en smeekte het hem niet te doen. "Doe hem geen pijn, alsjeblieft.." Tranen rolden over mijn wangen. Ik wilde hem niet kwijt. Ik kon hem niet kwijtraken. Hij moest hem laten gaan.. Ik kan niet zonder hem. Hij pakte een pistool en richte het op degene die ik lief heb. "Nee!" Schreeuwde ik uit. Ik begon wild met mijn armen rond te zwaaien en met mijn lichaam te bewegen zodat de man me losliet. Natuurlijk was hij veel sterker maar ik bleef het proberen. Door het huilen werd alles wazig voor mijn ogen, ik kon niks meer zien. Alleen drie nieuwe schaduwen die de kamer vulde. En toen... Toen hoorde ik een schot. "James!"