BULANIK

1
Binanın girişine ulaşmamıza yalnızca birkaç adım kalmıştı. Arwel elindeki silahla rastgele arkamızdaki boşluğa ateş ediyordu. Eva binanın kapısını açtığında hepimiz kendimizi içeri attık. Bembeyaz upuzun koridor tıpkı rüyamda olduğu gibi sonu yokmuş gibi görünüyordu. Önümüzde hiç tuzak yoktu. Rüyamda böyle görmüştüm. Ama artık rüyalarıma pek güvenmiyorum. En azından Öz'e ulaşana kadar. Çünkü bundan önce olan hiçbir şeyi tahmin edememiştim. Bir şey bütün dengeleri alt üst ediyordu.
" Ne yapacağız?" dedi Arwel biraz soluklanarak. Arkasından iteklenen kapıyı tutmaya çalışırken diğer taraftan Eva ona yardım ediyordu.
" Koşup ilerideki boşluktan aşağı atlayacağız."
Adımımı atmamla birlikte arkamızdaki taşın çökmesi bir oldu. Şimdi diğerleriyle aramda ufak bir boşluk açılmıştı. Tabi bunu da tahmin edememiştim. İçimden kendime küfrediyordum.

Not... Arkadaşlar şüphesiz başlayın pişman olmazsınız...