Aşk, yepyeni kalabilen, eski bir masaldır... Güzel olan her zaman iyi değildir, ama iyi olan her zaman güzeldir... Kiminle yaşarsan yaşa, kalbindekiyle yaşlanırsın... Belki dünyanın en güzel şeyi değilsin ama, Dünyamın en güzel şeyisin... Değer verince yükselen gönlünüz olsun, götünüz değil... Çünkü benim neyim varsa, hepsi sensin... Kalbin seni sevmeyeni yaşatsın, ben seninle ölmeye razıyken... Yaz gününde kaldı aşk ve mevsimimiz kış artık... Benim aşkımın süresi uzunca sürenlerden. Sen ayak durduramadınya, neyse gücenmem ben... Bütün yollar sana çıkıyor, sen yoluma çıkmıyosun.. Bir kez kaçar ucurtması, sonra gökyüzüne küser insan... Nasıl gittiklerini görmeyelim diye vardır belkide göz kapaklarını... Takvimin en güzel yaprağıydı seni gördüğüm gün... Sahi nedir sevmek? Bir muma ateş olmak mı, yoksa yanan ateşe dokunmak mı... Değil yıldız, gökyüzünde kaysa: nasipte yoksa nafile azizim...