Gənliyimiz

Gəncliyimiz...
Valideyn övladını ali təhsil alması üçün başqa şəhərə göndərir ki, dünyagörüşü, mədəniyyəti, savadı artsın. Sonra öz istədiyi insanla əvləndirsin. Döyə-döyə, söyə-söyə... Övlad çıxıb getmək istəyir; bəzir hər gün evdə qopan dava-dalaşdan, ona həyatı düzgün yaşamağı öyrətmiş insanların biri-birlərinə qarşı etdikləri qeyri-düzgün davranışlardan... özü üçün ideal hesab etdiyi atanın ideal olmayan hərəkətlərindən.əzab çəkir gecələr onun dərdi üçün oyaq qalan ananın indi də öz dərdləri ucbatından yata bilməməsinə görə... Utanır qardaşının narkotikə aludə olub son qəpiyini xərcləməsindən.... Xəbərsizdir bacısının kimlər tərəfindən aldadılmasından, onun sönmüş bəxtindən... Qırılır xəyalları hər dəfə gerçəkləşdirə bilmədiyi arzularını başqasının nailiyyəti kimi gördükdə... Həyata olan inamını itirir her şəyin pulla ölçüldüyünün şahidi olduqda. Savadın yoxdur, pulun varsa, özünə əla bilik qazandıra bilərsən.Ya da cəhənnəm olsun, pulun varsa, nəyinə lazımdır savad?! Sınır qəlbi sevdiyi insanın soyuq baxışlarından.... Unudulur hər kəs tərəfindən ona işləri düşənə qədər... Qeyb olur şıltaqlığı, həyat eşqi... Sönür gözlərindəki parıltı, solur simasındakı təbəssümü... Dolaşır həyat saçları kimi...
Yorulur söylədikləri ilə razılaşıb qapını örtüb gedərək eyni tərzdə, eyni düşüncədə, köhnə fikirlərində qalan cəmiyyətdən.
İyrənir nə zamansa heç qopmadığı yaxınlarından...
Boğulur, havasını ciyərlərinə çəkə bilmir doğma şəhərinin...
Xatırlanacaq kədər içində əzizləri tərəfindən, amma ən uzağı bir il...
Vaxtı bitir, ömürdən itir gəncliyi... Bahara dönməmək üzrə yekunlaşır payız... Məhv olur gənclik........./\_/\_....-------