Hangimiz pes etme noktasına gelmedik hayattan? Her şeyden vazgeçmeye, sıfırdan başlamaya hazır değil miydik? Peki ya neden yapamıyorduk bir türlü? Eksik olan neydi? Cesaret mi? Özgüven mi? Sevilmemek mi? Hangisinin yokluğu ağır basıyordu? Cevabı da soruları kadar net olabilse keşke...
Her pazartesi salı biteceğini bile bile rejime başlamak çok kolaydı halbuki. Her başlangıç bu kadar basit olamıyor maalesef. Yaptığımız hatalar, affettiklerimiz, affedemediklerimiz, korkularımız ağır basıyor. Birden çaresizliklerin ortasında buluyoruz kendimizi. Kendimizi değiştirmek yerine geçmişi değiştirmeyi seçiyoruz. İmkansızı istiyoruz. Neden bu kadar korkuyoruz değişmekten? Yersiz endişelerimiz yüzünden. Kaybetmek yüzünden. Yalnız kalmak yüzünden. Hayatın kimleri karşımıza çıkaracağını aklımıza getirmiyoruz bile. Yeni başlangıç gerçeklerden kaçmak değil, yüzleşmektir aslında kendimizle. Belki de gelecekteki huzurumuz, mutluluklarımız, sevdalarımız yeni bir başlangıçta gizlidir. İşte bu yüzden bazen; başlamak gerek her şeye yeniden...