BİN YILIN ŞAFAĞI (TAMAMLANDI) #Wattys2018

"Beni kullan!" dediğinde ne demek istediğini anlamamıştım. "Onu kendinden uzaklaştırmak için beni kullan bu sevgililik oyununa yanında devam edelim. Bırak bizi sevgili sansın. Böyle olursa senide rahat bırakır." aslında güzel fikirdi ama bu tehlikeye onu neden atmak isteyeyim ki? Etrafında zarar görecek bir sürü insan var zaten. Bu yaptığım sadece sayıyı artırır o kadar insanı tek başıma koruyamam.
"Bilmiyorum." dediğimde bir adım geriledi.
"Tabi gerçekten o salak adamdan kurtulmak istemiyorsan o ayrı bir şey" dedi. Benim için bir kurtarıcıdan daha fazlaydı. Bunu kendime bir itiraf edebilsem her şey ikimiz içinde daha kolay olacaktı. Tabi tehlikenin baş ucumuz da olduğundan bile bahsetmiyordum.
"Tabi ki de istiyorum ama o teh..." dememe fırsatı bile vermedi. Böyle bir şeyi benden nasıl isterdi? Bazı nedenlerden dolayı yalan söylüyorum ama bu farklı, büyük ve tehlikeli. Bunu göze alamazdım. Ama bir yanım da istiyordu. Hangi tarafım ağır basıyordu? Yağız'a hayır deyip çıkıp gitseydim bir daha belki de karşılaşmazdık. İstediğim cidden bu muydu? Bir daha Yağız'ı görmeyecektim ama güvende olacaktı. Yinede yanımda olmayacaktı. O kokusuyla huzura uyandığım sabaha bir o kadar uzak olacaktım. Belki de bir daha hiç olmayacaktı. Bunu göze almalı mıydım?