Part 1:
Lahat nang tao ay gustong maging masaya sa bawat takbo ng buhay. Ligaya na makikita o mararamdaman sa taong ninanais makita araw-araw. Pero sadyang mapag biro ang panahon, ika nga nila " BILOG ANG MUNDO " minsan masaya minsan na man malungkot.
Ako nga pala si Jay, 23 years old ng Davao City at isa akong paminta. I've been through to a different relationship before and most of them ini-iwan o pinag papalit nila ako sa mga barkada, bisyo o kung ano pa man. Minsan nga tina-tanong ko sa sarili kung bakit ganun? you gave all your best to have a healthy relationship nor doing all rights to be with someone pero kulang pa din. Well of course sa relasyon hindi ka talaga dapat humingi ng kapalit or never expect to much para hindi masaktan.
After nang previous relationship ko I waited 2 years para sa taong pag lalaanan ko ng panahon at inspirasyon.
And there I meet John anak nang bestfriend ng nanay ko. Si John yong tipong malinis na tao, masayahin at may itsura. January 20 nong una kaming nag kita, at unang bisita niya rin sa bahay. Araw ng sabado iyon at kaka gising ko pa lang , medjo halata pa sa mukha ko ang sarap ng tulog at na mamagang mga mata. Shirtless ako nun at naka sanayan ko nang matulog na walang pang itaas. Medjo toned yong katawan ko since I do workout visiting gym three times a week. Nong araw din yon I suppose to have my workout session by 3pm but since andto sina Tita at John hindi na muna ako tutuloy at ipapa bukas ko na lang. Habang nag uusap sina mama at tita lumapit na man si John sa akin to ask some questions like " kamusta? sa anong company ako nag wo-work? etc. " we even exchanged mobile numbers cuz we planned to go out in our available time. Medjo na iilang na ako kasi parang ang baho ko na, kaya I decided to take a bath. Pagka tapos kong maligo I decided to buy foods para sa dinner namin. Bago pa ako maka labas nang bahay, laking gulat ko na gusto ng tatay ko sumabay si John sa akin sa palengke...