Dağlara vurgun biriyim ben. Çamlara, yeşile dağın o güzel kokusuna... Hatta o dökülmüş çam yapraklarının kuru hışırtılarına... Hele o rüzgarın sesi, ağaçların uğultusu yok mu, canıma can katan...
Dağlara vurulmuşum ben... Taşıdığı yüke, bağrında sakladığı hikayelere, haşmetine, o dik duruşunda ki asalete, yücelerden bakışına... vurulmuşum işte...
O dağlara hayranim ben... Havayı sevgili bilişine, ince telli saçına zirvesini tarak yapışına, nefesine nefes oluşuna, yiğitliğine, o bağrına sığdırdığı hazineye, yüreğinin kocamanliğına hayranım işte...
Vurulmuşum ben...