VURGUN

" Hiç şansın yok, bulacağım seni.."

Hızlı soluk alıp verişlerinin ardından duyduğu sesle olduğu yere daha da sinmeye çalıştı. Şiddetle çarpan kalbi ve ona eşlik eden nefes sesleri işini kolaylaştırmıyor, aksine daha da zora sokuyordu. Uzaklaşan adım seslerini duyumsayınca biraz da olsa hafiflediğini hissetti.

Hayır. Bulunmamalıydı.

Fazlasıyla iddialı yaptığı konuşmanın ardından bu kadar kolay bulunmamalı, onun yüzünde oluşan kendinden emin sırıtışı görmemeliydi.

Bir süre, ezbere bildiği ormanın içinde daha zorlu, bulunması neredeyse imkansız olabilecek bir yer olup olmadığını düşündü. Aklına gelen yer ile dudaklarında istemsizce tebessüm yer edinirken birkaç dakika öncesine göre daha cesaretli olduğunu hissetti.

" Beni orada asla bulamaz.."