Yanımda olan şeye, Bay Park'a sarılıp ağlamaya başladım. Bu sefer göz yaşlarımı kendim silmek istemiyordum. Silebilecek başka kimse de yoktu. O an sarıldığım peluş oyuncağın benim ona yaptığım gibi onun da bana sarılmasını istedim. Aptalcaydı belki. "Keşke.." dedim. "Keşke gerçek olsan Bay Park."All Rights Reserved