Açıklaması yoktu hayatlarının...Bir kız vardı sadece, bir de erkek. Tek farkları vardı; Kız her saniye ölmek isterken, erkek ölüme giden sevdiği için oradaydı. İki oda vardı sadece...Karşılıklı bembeyaz iki oda. İçerisinde karanlık iki hayatı barındıran bembeyaz iki oda. Gitmemesi için nefret bürüyen Emir... Kalması için gitmeyi göze alan Umut... Sadece yapabildikleri tek bir şey vardı. Koyu kahveler çıplak ayakların sahibinin yüreğine SON BİR defa fısıldayacak, bileğinde onlarca jilet izi olan sönük yıldız da koyu kahvelere UMUT vadedecekti. Yaralıydı o kalp. Taştandı. Yumuşamazdı. Tek aşkıydı kırmızı şişedeki rengi elma suyundan olan zehir. Aşkı nasıl beklerdin ki o soğuk bedenden? Buz kutbu gibi olan parmak uçlarıydı kalbi acıtan. Bulutlarda hissettirecek yumuşak saçları aykırıydı belki doğasına. Emir'di o...Gözlerinin takıldığı yerlerin uçuruma dönüşmesinden korkardı Umut. Ölümlü hayatında tek hatası vardı, ölümsüz aşkı bulmaktı...