Merhaba öncelikle bu benim ilk hikayem dolayısıyla biraz heyecanlıyım umarım beğenirsiniz keyifli okumalar. Bu sabah kalktığımda her şey normal gözüküyordu tabi bir şey dışında.Gece yatmadan önce pencereyi kapattığıma emindim fakat açıktı,nasıl açılmış olabilirdiki rüzgarın açtığını düşünerek daha fazla üstünde durmadım.Annem bir haftalık iş seyehatindeydi ve önümde henüz altı günüm daha vardı.Neyseki bu tür durumlara alışıktım yani annem sık sık iş seyehatine çıkardı.Karnımın aç olduğunu hissederek alt kata indim mutfağa girdim dolabı açtım ve kahvaltılıkları çıkardım fakat aklım hala kendi kendine açılan penceredeydi bu yüzden biraz huzursuzdum papatya çayının iyi geliceğini düşünerek kendime bir de papatya çayı demledim.Pek iştahımın yoktu fakat okula gidiceğim için bişeyler yemek zorundaydım zorlada olsa bir şeyler atıştırıp evden çıktım.Okula gittim ve tam birinci derse giricektikki annemden bir mesaj aldım mesajda; -kızım hemen eve gelmen lazım acele et ! yazıyordu bu çok garipti annem evede bile değildi.Annemi aradım fakat ona ulaşamadım bende eşyalarımı toplıyip hızla okuldan çıktım eve geldim kapıyı çaldım fakat açan olmadı defalarca çaldıktan sonra anahtarımla içeri girdim.Çok korkuyordum anne anne ses yok üs kata çıktım pencere yine açıktı ve kan izleri vardı birde not; sıra sizde çığlık çığlığa oradan uzaklaşırken yanıma alabildiğim tek şey sırt çantamdı.Hemen komşulardan yardım istedim onlarda polisi aradı.Fakat polisler geldiğinde ne kan izlerini bulabildiler nede not muhtemelen yanıldığımı söyleyip gittiler. ama ben emindim ve tüm bunlar olurken ben anneme ulaşamıyordum defalarca aramama rağmen açmadı.Bende annemi evde beklemeye karar verdim komşulara teşekkür edip eve doğru yürümeye başladım olabildiğince hızlı yürüyordum ve kalbim istemsizce atıyordu.Eve vardAll Rights Reserved