Gülüşü güzel kadın...
Senin için özel,benim için nefes olan gülüşüne özlemle sevgiler...
Bu günde geçtin yanımdan.3 ay sonra ilk defa bu gün gectin yanımdan.Kolundan tutup kendime çevirip sıkıca sarılmak istedim sana.Artık yorulduğumu sana sarılarak anlatmak istedim.
Kokunu iliklerime kadar çekmek istedim.Sözün bittiği yerde olduğumu ama senin için yaşadığımı söylemek istedim.
Seni hep sevdim.Benim için nasılsın biliyormusun?
Sen kocaman bir güneş,bense sana aşık ufacık bir yıldız.
Öylesine uzak,öylesine yalnız.
Günde kaç kişi geçiyor yanından.Saçını savuruyorsun onlar alıyor kokunu kıskanıyorum.Yattığın yastığı,baktığın gökyüzünü,aldığın nefesi.Hepsini kıskanıyorum.Hepsinin yerinde olmak istiyorum.
Sana uzağım,hep öyleydim.
Dokunamadığımsın,koklayamadığım,öpemediğim,ellerini tutamadığımsın.
Hiç birisinin gülüşünü özledin mi?
Ben özledim,ben sana dair her şeyi özledim.
Senden bana kalan tek bir şey vardı o da gülüşündü.Onu da aldın benden.Uzak durma gülüşlerinden.
Çünkü,ben artık senin için gülüyorum.Sen mutlu olduğun için.Son günlerde azda olsa mutlusun.Hem gülüşünü kıskanıyorum hem de gülmeni istiyorum.
Beklemek de acı vericidir,unutmakta ama en acı verici olan bu ikisi arasında karar verememektir.Beklemek mi?Unutmak mı?
Seni unutamıyorum.
Ölüyorum,haberin yok.Şimdi unutmak istediklerimi o zamanlar nasıl aklıma kazımıştım bir bilsen.İçim kor gibi yanarken susmak inan bana çok canımı yakıyor.
Bazı şeyleri yazıyorum buraya.Ama bir de yazamadıklarım var.Yazamadıklarımı okumanı çok isterdim.
Belki sana özlemle öleceğim.Ellerim ellerini hiç tanımicak,boynun hiç yuvam olmicak,iliklerim kokunu hiç bilmicek.
Ama ben seni hep sevicem.
Çünkü...
İçim bile ölmüşken,yine de oradaydın sen...
Eğlence amaçlı yazdığım bir Gerçek Ailem kurgusudur.
...
"Baysoy değilim." Dedi. Ardından
"Tekrar et!" Diye bağırdı her zaman ki gibi.
"Baysoy değilim." Dedim sakince, artık alışmıştım.
"Yeniden!" Diye bağırdı bu sefer.
"Ben Baysoy değilim!"
YENİDEN
𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥