hi ako nga pala si Joshua. ang istoryang ito ay isang aral na dapat na pinahahalagaan ang magulang habang sila ay nabubuhay. nasa sinapupunan palang ako ng nanay ko ay iniwan na kami ng tatay ko kaya si nanay ay naging ama at ina saamin ni ate. pero ngayon ay 16 years old na ako na naging makasarili ako si nanay at si ate ay laging nag uusap tungkol sa debut nya halos araw-araw nung minsan ay humingi ako Kay nanay ng sapatos pero sabi ni nanay na huwag muna dahil aasikasuhin ko pa ang debut ng kapatid mo pero lilinisin ko nalang ang sapatos mo para maging mukang bago at lalayan ko nalng ng rugby di bale na kapag may nag bayad na ng utang ibibili na kita ng sapatos "knock" nak paki bukasan nga ng pinto "Joshua bukasan mo nga ang pinto" sabi ko bakit ako ako nalang lagi kaya lumayas ako sa bahay at sumama ako sa mga kaibigan ko pati sa mga lakad nila para kumita ng pera hanggang mabili ko ang sapatos na di kayang ibili saakin ng nanay ko.makalipas ang 3 buwan ay bumalik ako ng bahay