Who am I?

Let op!! Dit verhaal bevat depressive gedachten!! Ik wil niemand aan sturen op zelfmoord of ook maar een idee hier over geven!!

Christina, door haar vrienden Chris genoemd, is een erg geliefd meisje. Op het eerste gezicht is ze een stoer, cool en mooi meisje. Maar niemand weet dat ze zich verschuild achter een blij masker, maar zelf doodongelukkig is. Ze doet zichzelf anders voor dan dat ze daadwerkelijk is. Wanneer ze dit eindelijk, na vijf jaar lang het te hebben verstopt, aan haar vrienden vertelt keren zij haar de rug toe. Christina's vriendje, Hunter, maakt het met haar uit en ze staat er helemaal alleen voor. Christina's, op het eerste gezicht, perfect leventje valt uit elkaar en ze kan de grip er maar niet meer op krijgen. Wanneer ze besluit dat het allemaal genoeg is en dat niemand haar nodig heeft, wilt ze zelfmoord gaan plegen. Ze loopt de zee in en laat zichzelf verdrinken, maar nog voordat ze de kans krijgt om naar haar longen te laten vollopen met water, wordt ze greed door een omstander. Hij biedt haar een helpende hand aan, de hand naar waar ze zolang heeft gesnakt.
Zal ze de hand aannemen? Of voor goed vaarwel zeggen??