Hijgend ren ik weg. Weg van dat vreselijke huis. Die vreselijke nachtmerrie. Ja het weeshuis. Ik val, mijn knie licht helemaal open net zoals mijn scheen. "gewoon doorrennen, gewoon doorrennen" zeg ik tegen mezelf. "ik kan het." ik weet niet of dit een heel leuk verhaal wordt het lijkt me wel superr leuk om dit te schrijven. dit is mijn tweede boek maar ik weet niet of ik echt zo'n goede schrijver ben. ik ben ook bezig met: -Adopted and a wrong choice. dus die kan je ook lezen. nog maar een paar delen, Ik probeer elke dag te uploaden wat niet zo goed gaat omdat ik niet zo goed daar in ben.. En ik heb het super druk met school en allesAll Rights Reserved
1 part