Her şey güzel olur sanıyordum. Filmlerdeki gibi... Mutlu bir son bekliyor beni sanıyordum. Yazık ki unutmuşum. Gerçek hayatta olduğumu, iyiliğimi değil kötülüğümü insanlarla çevrelendiğimi ve daha en başında şansız doğduğumu. Unutmuşum. Ne sanıyordum ki? Her şeyin olmasını istediğim gibi gideceğini mi? Düşüncesi bile komik geliyor şimdi. Aklımdan neler geçiyordu tüm bunları hayal ederken, içim umutla dopdoluyken? O günleri hatırlıyorum da... Hayatı ne sanıyordum ben? * * * * * Kaşlarını kaldırıp bana baktı: '' Ah hayır Miya. Sen her şeyi yanlış anlamışsın. Dünya göründüğünden daha karanlık ve daha aydınlık, daha iyi ve daha kötü, daha siyah ve daha beyaz. Dünya göründüğünden çok daha karmaşık.''