Onlar her zaman her seyleriyle birbirlerinin ilkleri oldular.Birbirlerine zarar verirken ayni zamanda merhemde oldular.Onlar birbirlerini tamamlamalari icin yarim yaratilmis ama mukemmel donatilmis asiklardi.Birbirlerini yeni yeni kesfederken, ask vucutlarini talan ederken, baslarina gelecek felaketlerden bihaber aski,mutlulugu ,huzuru birbirlerinde kesfederken, kader onlara acimayacakti.Kader onlara dusman olmuscasina hep birbirlerinden kopmalarini yazarken aslinda yureklerindeki bagi kader bile kopramiyacakti.Atesi Ada,Adayi Atesi tamamlardi ancak.Birbirlerinden kopsalarda yine birbirlerini onlardan baska kimse onaramayacakti.Onlar imkansizligin temsili olacaklardi ama simdi hic birseyden haberleri olmadan birlikte gecirdikleri ilk ve son yilbasina girmislerdi.
***
Ada ogretmen,Ates ogrenci ve onlarin imkansiz aski...
Simdi sakince gozlerini kapat ve ruyanin tadini cikar.Cunku uyaninca bu ruyanin kaybedeni sen olacaksin...(Umutsuzlugun hikayesine hos geldiniz.İyi yolculuklar...)
"Sevilmek isterken iliklerine kadar sevgisizliği hisseden herkese..."
(...)
"Senin şımarıklıklarını çekecek bir adam değilim."
Sözleri üzerine gözlerim gözlerinde asılı kaldı. Kelimeler zihnimde bir oraya bir buraya kaçışırken hepsini bir araya toplamak oldukça zor olmuştu. Sakin ol Efsan... Kalbimdeki anlamsız ağrıyı görmezlikten geldim. Çenemi havaya dikip ters ters ona baktım. Giydiğim siyah topuklular sayesinde aramızdaki boy farkı bir kafa mesafesi kadarken gerginlikten kuruyan dudaklarımı ıslatıp onunkiler kadar acımasız olan sözlerimi sarf ettim.
"Bende sana şımarıklık yapacak bir kadın değilim."
Yayın tarihi: 12.05.2024