- Reads 122
- Votes 11
- Parts 2
Ongoing, First published Nov 15, 2015
Sabahın erken saatleri güneş yüzüme sanki benden nefret edercesine vuruyordu... Kalktım neller olduğunu bilmiyordum bildiğim tek şey gözümü açamadığım ve başımın çook ağrıyor olmasıydı başım dönüyor miğdem bulanıyordu kapıyı açtım ve gördüklerime inanamadım sanki evde bin tane öküz tepinmişti her yerrrr dağınık her yer çöplük gibiydi... daha bu karmaşıklığın sokunu atlatamamısken mutfaktan takur tukur sesler geliyordu elime ilk gecen sey evimin en degerli parcasi olan vazoydu mutfağa doğru yavaş adımlllar attım ve avazım çıktığı kadar çığlık attım sonra birden ağzımı kapatmak için gelen o yumuşacik siccak el geldi yuzume sakin ol dedi gozlerim faltasi gibi acmistim o yuz tanidik geliyordu sanki ama ama hicbirsey hatirlamiyordum o sicacik ten disinda... Tmm tmm dedim geriye doğru bir kkkaç adım attım ve son derece hızlı bir sekilde kosmaya basladim herkez bana saskin ve acir gozlerle bakiyordu ben kosmaya devam ediyorke durdum ondan kurtuldum derken kolumdan tutup beni kendine doğrAll Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Ruh Öküzüm to your library and receive updates
or
You may also like
You may also like
