Ömür Boyu

Şuan o uyurken ben bu satırlara başlıyorum. Kaç ay önceden aklımda olan bi fikirdi. Böyle farklı şeyler yapmayı seven biriydim hep zaten. Ama bana bunları yaptıranı daha çok sevdim.
Onu tanımadan çok önce kendine fazla güveni olmayan, amaçsız yaşayan bi kızdım. Liseden beri takıntım vardı. Bende bi gün aşık olucam, herkesin övüneceği bi ilişkim olucak diye umut edip beklerdim. Tam 21 sene bekledim. Sonra o geldi. Bana herşeyi unutturan, tüm güzellikleri görmemi sağlayan, hayatımı anlamlaştıran insan. Hiç beklemediğim anda birden giriverdi hayatıma. Sevginin, aşık olmanın, değerin ne demek olduğunu onda öğrendim ben.
Özlemek var bide. Acı verdiği kadar güzel olan bişey. Nasıl bi özlemdir bu. Tenine, kokusuna, sesine, bakışlarına, herşeyine hasretim. Yanında olmak bile yetmiyo. Yanındayken bile özlüyorum onu.
Çok seviyorum. Gülüşünü, meleğim demesini, kaşındaki çizgiyi, sigarayı yakışını, griyi.. Herşeyine tutuldum. Onsuz nefes alamaz oldum.
Artık bi amacım var benim. Herşeyim ondan ibaret. Her dk düşündüğüm biri var artık. Ve beni düşünen. İçime sığmaz, kelimeler yetmez anlatmaya. Ama yinede denemek istiyorum.