BLACK
  • Reads 56,425
  • Votes 3,856
  • Parts 46
  • Reads 56,425
  • Votes 3,856
  • Parts 46
Complete, First published Nov 16, 2015
2 de deel van de losing your Senses series
LEES EERST MINE!





Wanneer Aiden voor goed dood is dansen sommigen op zijn graf en anderen gaan dood van verdriet. Het is belangrijk dat Fleur sterk blijft... Voor de roedel... Zo zou Aiden het ook gewild hebben... Feducia is een grote steun voor Fleur. Want terwijl omliggende roedels gebruik proberen te maken van de zwakte duiken er ook andere roedels op. Roedels die je misschien liever niet tegen het lijf wil lopen...

---

"Binnen..."antwoord ik. Odius stapt de kamer binnen. Zijn oog is blauw en zijn lip, wenkbrauw en neus bloeden. Meteen spring ik op en loop naar hem toe. "Wat is er aan de hand..." Roep ik bezorgt. "Rogue's..."gromt hij terug. "Niet zomaar rogue's... The ghosts..." Vervolgt hij. Meteen laat ik hem los en mijn hart stopt. "Hoeveel gewonden?" Vraag ik. "10 waarvan 3 verdwenen zijn. Waaronder angel. Ze wouden mij ook..."antwoord hij. "Verwittig Felix en Fleur en laat de grenzen streng bewaakt worden!"beveel ik hem.

Hoogste ranking in weerwolf: #5
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add BLACK to your library and receive updates
or
#84alpha
Content Guidelines
You may also like
Taken Away by thehemmingsqueen
63 parts Ongoing
Een naam, iets wat jou jou maakt. Iets wat je je hele leven met je mee draagt, Het is een woord waar je naar luistert. Een woord dat jou omschrijf, een woord die je ouders voor je bedenken. Het is een woord die jou uniek maakt. Ik droeg ooit de naam Aisha tot die op een brute manier van mij werd afgenomen, mijn naam was niet meer van mij. Mijn naam hoorde niet meer bij mij, het was niet meer mijn indentiteit. Het was enkel een herinnering, een herinnering aan mijn vrijheid. De vrijheid die ik nooit meer zal terug krijgen. En al zou ik de vrijheid terug krijgen dan nog zal ik voor de rest van mijn leven de littekens met mij mee dragen, de littekens waar ik nooit om heb gevraagd. Ik was verloren, ik had geen schijn van kans. Alles werd van mij afgenomen, en het enige wat ik kon doen was toe kijken. Ik zag hoe alles van mij werd afgepakt, maar kon het niet voorkomen. Ik was verloren, ik had geen schijn van kans. Ik was machteloos. ~ "Je bent ziek!" Ik schreeuw de woorden vol in zijn gezicht, ik weet niet waarom ik dat deed. Ik denk dat ik hoopte op een menselijke reactie, ik hoopte op spijt of op zijn minst een vleugje medelijden. Maar wie houd ik voor de gek, tuurlijk kreeg ik dat niet als reactie. Finn begon keihard te lachen, hij greep me opnieuw vast bij me haren waardoor ik weer wild om me heen begon te slaan wat natuurlijk geen enkel nut had. "Ik ben niet ziek Aisha, jij moet verdomme leren wie de baas is." Ik zet mijn handen ruw op de rand van het bad en probeer me met al mijn kracht boven het water te houden, maar Finn is veel te sterk. Voor ik er benul van heb bevind ik me weer met mijn hoofd onder water.
You may also like
Slide 1 of 10
Taken Away cover
Are we broken? (Voltooid) cover
Together Forever (Voltooid) cover
Illegal Love cover
Kidnapped cover
Her Human Mate #Netties2017 cover
The Alpha And His Mate. NL cover
The alpha's abused mate  cover
His Human Mate | Nederlandse Versie | Voltooid cover
T.A.B.M.2: The Next Love [voltooid] cover

Taken Away

63 parts Ongoing

Een naam, iets wat jou jou maakt. Iets wat je je hele leven met je mee draagt, Het is een woord waar je naar luistert. Een woord dat jou omschrijf, een woord die je ouders voor je bedenken. Het is een woord die jou uniek maakt. Ik droeg ooit de naam Aisha tot die op een brute manier van mij werd afgenomen, mijn naam was niet meer van mij. Mijn naam hoorde niet meer bij mij, het was niet meer mijn indentiteit. Het was enkel een herinnering, een herinnering aan mijn vrijheid. De vrijheid die ik nooit meer zal terug krijgen. En al zou ik de vrijheid terug krijgen dan nog zal ik voor de rest van mijn leven de littekens met mij mee dragen, de littekens waar ik nooit om heb gevraagd. Ik was verloren, ik had geen schijn van kans. Alles werd van mij afgenomen, en het enige wat ik kon doen was toe kijken. Ik zag hoe alles van mij werd afgepakt, maar kon het niet voorkomen. Ik was verloren, ik had geen schijn van kans. Ik was machteloos. ~ "Je bent ziek!" Ik schreeuw de woorden vol in zijn gezicht, ik weet niet waarom ik dat deed. Ik denk dat ik hoopte op een menselijke reactie, ik hoopte op spijt of op zijn minst een vleugje medelijden. Maar wie houd ik voor de gek, tuurlijk kreeg ik dat niet als reactie. Finn begon keihard te lachen, hij greep me opnieuw vast bij me haren waardoor ik weer wild om me heen begon te slaan wat natuurlijk geen enkel nut had. "Ik ben niet ziek Aisha, jij moet verdomme leren wie de baas is." Ik zet mijn handen ruw op de rand van het bad en probeer me met al mijn kracht boven het water te houden, maar Finn is veel te sterk. Voor ik er benul van heb bevind ik me weer met mijn hoofd onder water.