karamsar

Farkedilmedim bir semtte farketmedim insanların dertlerine yanarken buluyorum bazen kendimi.
oy sa ne acı bir şeydi sadece sorunun farkedilmemek olmaması sevilmemek farkedilmemek ğin metresiydi sanki.
göz yaşlarım yağmur kadar çok değildi ancak yağmurdan daha tuzluydu daha dehşet verici bir yoğunluğu vardı.
ürpermemle gerçek dünyaya döndüm zaman anladım aslında hiç gerçek dünyadan ayrılmadımı, çünkü ben hayallerin kızı diyildim hayal kurmak benim için çölde su bulmak kadar imkansızdı. Yüzünde çiçek açmış ama yüreğin de kardenizin sert dalgalarında bir soluk adına suyun üstüne çıkmaya çalısan insanlarla doluydu yürekler,kötü olan başka bir yanıda suyun beni başka insanlardan daha çok sevmesiydi,öyleki beni ta benliğinde içinde istiyordu.
ne garipti varlında seni istemedini belli edenlerin yoklunda ağıt yakmaları.
Ve ne kederli bir durumdu can bildin insanların aslında seni zerre tanımadıkları.