Soms wil je schreeuwen tot je longen uit elkaar spatten, je huid krabben tot je het bot hebt bereikt. Maar daar lig je dan, eenzaam in je bed, met je lichaam nog aan elkaar, slechts met warme tranen die over je wangen rollen. Soms weet je het gewoon niet meer. Bij deze deel ik wat gedachtes en gevoelens. Sorry als het wat negatief klinkt, maar dat hoort bij het leven.All Rights Reserved