Ben 15 yaşındaydım.Ama yaşımdan daha çok şey başımdan geçti.Bu küçük yaşımda kanser olmuştum . Bu illet hastalığa 14 yaşında katıldım və ömrüm boyunca bu illet hastalıkla devam edecektim.Kim ister bu hastalıkla ömür geçsin ama benim geçecek ,annem benim hastalığından çok üzgün, babam ise iş seyahatlerinde geziyor ama aklı hep bendeymiş .Babam bu mutsuzluk dolu evimize 6 ayda bir geliyor.Şu anda babamın evimize gelmesine 1 ay kaldı ve babam geldiğinde evimizin taşıyacakmışız, bu kötü evden kurtulacaksınız . Bu evden başka bir güzel eve taşınacağız ,benim kendime ait bir Odam olacak içini toz pembe rengine boyayacağım, en sevdiğim renk toz pembedir. Hayatımda keşke bu toz pembe rengi gibi saf ve temiz olsaydım bu kadar mutsuz olmayacaktık .Bugün babam aramıştı, geldiğinde tatile de gidecekmişiz. Bunu duyduğumda çoktan mutlu olmuştum,en azından biraz hastalığıma iyi gelebileceğini düşünmüştüm. Ama ne yazıkki ne kadar tatile gitsem de bu hastalık aklımdan çıkmayacak.