'Σε άφησα να με δεις να κλαίω,να σπαράζω.Ήμουν μπροστά σου και σε παρακαλούσα να μη με αφήσεις,έτσι όπως είχες πει άλλωστε,αλλά εγώ φοβόμουν μη φύγεις,για αυτό σου έλεγα συνέχεια ότι σε θέλω,και εσύ μου έλεγες εδώ είμαι.Αλλά τελικά δεν είσαι,κι εγώ μαζεύω κάθε κομμάτι μου που έσπαζε με κάθε "σε θέλω" ,μόνη μου,με τον εαυτό μου να με κατηγορεί για την αφέλεια μου. Ίσως αυτό να είναι και το τίμημα που έζησα ένα όνειρο μαζί σου.' Beautifully insane A Harry Styles fan fiction Don't copy