Ben sokakların efendisiyim nerdeyse herkesin saygı duyduğu, önümden geçmeye korkanların sonu olmayan, bütün kızların istediği herşeye sahip olan bu küçük kasabanın şerifinin oğluyum. Peki kimdi o, bende iz bırakan o kız kimdi haddini bilmez mavi gözlü yeni kız kimdi, hangi cürretle benim kasabamda bana karşı geliyordu. Oysa ona yapabileceklerimi bilmiyor muydu?
"Haddini bilmeyen kız, yeni oyuncağım olarak seni seçtim arkanı kollamaya başla."
"Oyuncağına dikkat et, sana zarar vermesin sonra üzülürsün, bende üzülürüm."
Diyip gülerek tekrar arkasını dönüp uzaklaştı.
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."