Nazywam się Lea Landbeen i jestem zwykłą 17-latką o piaskowych włosach i błękitnych oczach. Nic wielkiego. Nic. Nic. Nic... Czemu nie mogę się pozbyć tego słowa z mojej głowy? Może dlatego, że nic nie mam? Dziękuję ci SOP. Z poważaniem, Lea Endbeen. Lea Endbeen straciła wszystko w pożarze. Po tym wydarzeniu trafiła do SOP - Spontaniczny Ośrodek Pomagający. Trafiają tam dzieci z ,,lekkimi" zaburzeniami psychicznymi. Tylko czy tak jest naprawdę?