Vampirin yüzyıllardır unutulmuşluğunu ve insanların artık onu yok saymasının büyük hüznü içinde yanlızlığın en koyu karanlığında en parlak sabaha uyandığının farkındaydı; artık onun en büyük hedefi ve davasız acımasızca kan emerek değildi varoluşu ve kendini insanlara ispat etme mücadelesi idi, bu işe nerden başlayacağına karar vermişti, insanlar artık vampir hikayelerini inamıyorlardır eski masalların eski bir hayal kahramanı olarak bakıyorlardı, vampir ormanın derinliklerinde tahta kulübecikte son kahvesini ve sigarasını içtikten sonra yola çıkmaya karar verdi, hayalindekinden farklı olark siyah paltosunu, elinde tahta valizi alarak yola düşmüştü güneşin ilk ışıklarıyla yolda ilerlerken ,kafasında bu işe nereden başlayacagının nasıl yapacağı hayalerinde şekilenmekteydi.ilk durağı eskimiş ve birçok hüzünü ve mutluluğun başlangıcı olan tren garına varmış.tı, parise bir bilet aldı,tren bit buçuk saat sonra kalkıcaktı hava güneşli olmasına rağmen buz gibiydi.son siğarasını yaktı vr tren gara siren sesiyle girmişti. Biletine baktı yerini bulmak için 13. kompatumandı ,kendi yerine doğru yürümeye başladı komapartımana girdinde hayatını tamamen değiştirecek ve insanları büyük bir şaşkınlığa uğratacak olayların sebebi olacak küçük bir kız çocuğuyla tanışacağının farkında bile değildi. Vampir trende sıkılarak kızla konuşmaya başladı. Kızın adının Kardelen olduğunu öğrenir ve kızla konuşmaya devam eder. Vampir kızın saçları olmadığını fark edince merakla kıza sorar "Sen hastamısın" der. Kız başını eğerek "Evet ben kan kanseriyim"der. Vampir küçük kızdan özür diledi ve küçük kız gülmeye başladı. Vampir:Neden gülüyorsun Kız:Ben artık alıştım özür dilemene gerek yok Vampir kızla tanıştığı için çok mutlu olduğunu belirtir.Sonra acaba küçük kıza vampir olduğunu ve ona gerekt