Varlığı var edenin, Yokluğu yok edenin, Adıyla başlayalım ki, Özü bilinsin meselin. Var olanı yok eden, Yokken seni var eden, Adam'ı, Adem'den, Kadın'ı Havva'dan eden. Alemlere can haykıran, Alimlere fısıldayan, Zalimlere hesap soran O Allah'ın kuluyum. Adım nedir boş verin, Addan noksan belleyin, Kim bu meczup diyenlere, Bir Garip Habercidir deyin. Şimdi beni iyi dinleyin, Kulaklarınızı temizleyin. Dışarıda olan dışarıda kalsın, Yenilere bir koltuk yer açılsın. Ben neden anlatırım önce onu söyleyeyim. Boş gezen bir alemci miyim? Loş seven bir gözlemci miyim? Anlatmakta bir şey yoktur. Bakalım dinletebilecek miyim? Fani, post-modern bir mesnevi denemesidir. Türk Edebiyatı literatüründe Manzum Hikaye olarak bilinen türün örneklerinden biri olma iddiasındadır. Bu yüzden kitabın bölümlerini, hepsi birbirinden bağımsız parçalar olarak görmemek gerekir. Tüm bölümler ilerleyen büyük bir kurgunun küçük parçalarıdır ve şiir olarak değil, hikaye olarak değerlendirilmelidir. Facebook sayfası: https://www.facebook.com/donencebasladi/ Facebook sayfasında kitabın içindeki bazı kıssalı dörtlükleri paylaşmaktayım. Okuduğunuz bölümler için yorum eklemekten lütfen çekinmeyin. Nitekim wattpad'ın en güzel özelliklerinden biri bu değil midir? Sağlıcakla kalın.