GÖKYÜZÜNDEKİ YILDIZLAR GİBİ
  • Reads 450
  • Votes 97
  • Parts 7
  • Reads 450
  • Votes 97
  • Parts 7
Ongoing, First published Nov 23, 2015
Bir günü iyi geçsin diye dua ediyordu Allah'a her gün. Ama kaderdi... Ne olup ne biteceği bilinemezdi. Ağaçtan kopan solmuş bir yaprak gibi bırakmıştı kendini rüzgara. Yorulmuştu. Çok ağır hissediyordu bedenini. Boşluğa  bıraktı ruhunu.'Artık ne olursa olsun' dedi genç kız. Bu yaşadıkları ona çok fazla geliyordu. Ama o daha geçliğinin baharındaydı. Ne yapmıştı  bunları hakedecek? Bu yaşına kadar yaşadığı olaylardan tecrübe edinmişti. Pişmanlıklarından,hayal kırıklıklarından,üzüntülerinden... Yaşı 17 ve genç  olabilirdi.Ama ruhu daha yaşlıydı. Ağlamaktan kızarmış gözlerini açık tutamıyordu artık. Ablasının kollarına bıraktı kendini. Hayatta tek güvendiği ve sevdiği o kalmıştı bir tek. Sadece iki kişiyi seviyordu bu hayatta. Biri ablası diğeride onu canından çok seven sevgilisi... Kazadan tam bir ay geçmişti ama genç kız hala unutamamıştı. Nasıl unutabilirdi ki ona kalbini tamamen adamış bir kişiyi?...
 
     Birisi vardı bu olanları ona unutturan...
     Birisi vardı gözleriyle bakıp ona huzur veren...
     Birisi vardı kalbinin kırılmış parçalarını tamir eden...
     Birisi vardı onun hayatını süsleyen....
     Birisi vardı onu karanlığıyla mutlu eden...
     Birisi vardı onu yeniden aşka inandırabilen...
     Birisi vardı sonsuzunu  paylaşabileceği... 
     Birisi vardı  gerçekleri öğreten...
     Birisi vardı sonsuza kadar güvenebileceği...
All Rights Reserved
Sign up to add GÖKYÜZÜNDEKİ YILDIZLAR GİBİ to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Kimsesiz:Sokakların Kızı cover
Karışık aile Limanı | Gerçek Aile cover
İLGİ/GERÇEK AİLEM cover
Aldın Başa Belayı! cover
ALACA|Yarı Texting cover
Exten Nexte Doğru cover
DELİCE  cover
AŞİRET Mİ!? -Gerçek Ailem- cover
ORTA SAHA || texting|| cover
Eskiden Kırık Kalp | Yarı Texting cover

Kimsesiz:Sokakların Kızı

12 parts Ongoing

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı? Yedi yıl önce kaçtığım o cehennemden gerçektende kurtulmuş muydum? Yedi yıl sonra tekrar karşı karşıyaydık ama tek fark artık ben savunmasız küçük kız değildim... Karşımdaki sırıtan aileye ve dolu gözlerle bana bakan diğer aileye karşı sadece boş bakışlarla bakıyordum. Acı? Hayır. Hüzün? Hayır. Mutluluk? Asla. Öfke? Değil. Sadece kocaman bir boşluk vardı doldurulamayacak bir boşluk gerisini zaman gösterecekti... Ben Aden. Sadece Aden yine ve yine tek başımayım. Bundan sonra tek olacak mıydım peki? *Kurgu bana aittir çalınması durumunda gereken işlemler yapılacaktır!