Zamansız gələnlərin, Amansız Gedişi

Küləkli bir payız havası var idi küçədə. Kimini yaşadıb, kimini öldürəcəkdi. Kimiləri bu havada gözəl xəbərlər alıb sevinəcək, kimiləri bəd xəbər ilə sarsılacaqdı. 1)Doğum günün qeyd edənlər, əl-ələ gəzən sevgililər, uşaqlarını gəzintiyə çıxaran analar...
2) Ölüm xəbəri alanlar, əzizləri ilə vidalaşıb, ayrılanlar, vətənindən uzaqlara köçüb gedənlər və mənim kimi çarəsizlər.
Çarə!
Ölüm ayağındakı bir xəstəyə sən yaşayacaqsan, hər şey yaxşı olacaq kimi sözlərlər aldadanlar və bu yalana aldanaraq ölüb gedən xəstələr.
Mən aldanmayacağam...
Mən öləcəyimi bilirəm çünki,
Mən yaşamaq istəmirəm çünki.
Mən doydum!
Yeməyə doyanlar kimi,
Yalana doyanlarkimi,
Yaşamağa doydum,
......
Hər səhər oyanıb günə xoş başlamaq üçün gülmək gərəkdir deyirlər.
Nəyə gülmək?...
Bunuda deyirlərmi?
Nədənsizmi gülmək?...
Axı dəli deyərlər,
Ruhu xəstədir deyərlər, əsla xoşbəxtlikdən gülür deməzlər!
Susuram. Günahkar olduğum üçün yox, günahkarlara dəlil sübütla belə günahlarını etiraf etdirə bilmədiyim üçün susuram