"Πάντως να ξέρεις πως σε αγαπώ. Και πως μου λείπει πολύ ή αγκαλιά σου. Πολύ." Αισθάνομαι πως είναι έτοιμος να κλάψει. "Σε αγαπώ τόσο πολύ. Θα μου λείψεις και εσύ. Θα μιλάμε." Του απαντώ και είναι οι τελευταίες μου λέξεις. Μαρία και Κώστας. Δυο άνθρωποι που είναι πλασμένοι ο ένας για τον άλλον. Απόσταση. Μία λέξη που χαράζει τις ψυχές και συντρίβει τις καρδιές όλων των ανθρώπων. Θα την αντιμετωπίσουν ή θα την αφήσουν να τους καταστρέψει;