Igrzyska Życia
  • Reads 2,229
  • Votes 201
  • Parts 6
  • Reads 2,229
  • Votes 201
  • Parts 6
Ongoing, First published Nov 26, 2015
Mieszkam razem z rodziną w dystrykcie 12, w pewnej wiosce, której nazwa nie jest mi znana. Nie wiem za dużo o przeszłości, o historii mojego kraju zanim się urodziłam. Podejrzewam, że skoro rodzice nie chcą o tym mówić- nie było kolorowo. Czasem widzę jak płaczą wtuleni w siebie, jakby ten czas zaorał potężne blizny w ich wnętrzu. Podczas takiego łkania, pytam o przyczynę, oni zaś odpowiadają, że nie chcą wracać do przeszłości.

Powiedzieli mi i Rye tylko, że kiedyś organizowano Głodowe Igrzyska. Polegały one na wytypowaniu trybuta i trybutki- spośród obywateli każdego dystryktu w wieku od 12 do 18 lat. Mieli stoczyć walkę o śmierć i życie, która toczyła się na arenie... Brzmi to strasznie i myślę, że przy dzisiejszym panowaniu prezydent Paylor taka rzecz by się nie stała.

Jednak moi rodzice współpracując z prezydent i Plutarchem Heavensbee zapoczątkowali Igrzyska Życia.

Wszystko to miało wspólny cel- zjednoczenie. To coś jak wielkie święto. Wszyscy mieszkańcy Panem wychodzą na ulice i
All Rights Reserved
Sign up to add Igrzyska Życia to your library and receive updates
or
#51rye
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Su felicidad desconocida | Pedri  cover
Pod Sztandarem Wroga || NEWRON ( Nexe x Ewron)  cover
CHICA ATRACTIVA | Lamine Yamal cover
ghostwriter || OKI cover
OSTATNIE PIĘTRO || OKI cover
Ayuda Mutua || Héctor Fort  cover
Krok przed tobą II //NEWRON cover
Mała księżniczka  cover
NIE CHCIAŁEM CIĘ POKOCHAĆ || NEWRON cover
Aunque el mundo se derrumbe te miraré. cover

Su felicidad desconocida | Pedri

13 parts Ongoing

Jak miałam o nim zapomnieć, skoro każdego dnia patrzyłam w oczy tak podobne do jego... i mówiły do mnie „mamo"? Nie powiedziałam mu. Nie dlatego, że go nienawidziłam. Ale dlatego, że kochałam za bardzo, żeby go zatrzymać w świecie, w którym nie potrafił już zostać. Zamknął za sobą drzwi. A ja zostałam - z decyzją, która zmieniła wszystko. Pięć lat żyłam, jakby dało się oddychać bez przeszłości. Jakby wystarczyło ją przemilczeć, by przestała istnieć. Ale los ma swoje plany. Czasem stawia cię twarzą w twarz z kimś, kogo próbowałaś zapomnieć i przypomina ci, że pewne rozdziały nigdy nie zostały zamknięte.