Vampir Düşmanı
  • Reads 146
  • Votes 11
  • Parts 8
  • Reads 146
  • Votes 11
  • Parts 8
Ongoing, First published Nov 27, 2015
En büyük hayalim Paris'e gitmekti. Babam ve annem sayesinde bu hayalime kavuşmuştum. Ama orada geçirdiğim zaman içerisinde bir şey oldu ve ben geri dönüşünü bulamadım. Kaçtım herkesten, buradaki tek arkadaşım olan Jeremy'den bile kaçtım. Ailemi bir daha bulamayacağıma emin olduğumda pes ettim ve kendimi boşluğa bırakıp olacakları seyrettim. Aynen şöyle oldu; ilk başta canım çok yandı ve ona güvendiğim için kendimden nefret ettim, insanların yüzüne bakamaz oldum ama bu sadece beyaz ışığın bana doğru geldiğini gördüğüm ana kadar olandı. Sonrasında da acılar çektim ama asla beni değiştiren pisliğin arkasından gitmeyi bırakmadım. Onu bulup öldüreceğim, belki bu yolda bende ölebilirim ama asla vazgeçmeyeceğim.

                     Katherine L. Morgan.

 Hikayem 3 Aralık 2015'te yayımlanmıştır.
All Rights Reserved
Sign up to add Vampir Düşmanı to your library and receive updates
or
#237acımasız
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Vampirler Arasında  cover
Bir VAMPIRE Aşık Olmak! cover
𝟼𝟶 𝙶𝚄̈𝙽 |  𝚃𝙰𝙴𝙺𝙾𝙾𝙺 cover
CANAVARIN DA KALBİ VARMIŞ cover
Özel Vampir cover
VAMPİRİN TUTSAĞI  cover
Bir Vampirden Hamileyim! (Tamamlandı) cover
VAMPİR' İN TUTSAĞI cover
Ben(im) Vampirim cover
Gizemli Kasaba cover

Vampirler Arasında

33 parts Ongoing

Kalbim deli gibi hızlanırken korkuyla geriye adımladım , kaçmalıydım bu çocuğu görmeye dayanamıyordum. "Dur" göğsüm derin nefeslerim yüzünden inip kalkarken kafamı olumsuzca salladım. "Sakın kaçmaya kalkışma" demesiyle eğdiği kafasını yavaşça kaldırdı ve kızıl gözlerini bana sundu. Gözlerini görmemle dahada korkarken kafamı tekrar olumsuzca salladım kalbim deli gibi çarpıyordu ve soluklarım kulağımda yankılanıyordu. Arabamın kaportasından kalktığı an , dahada geriye adımladım ve üzerime bir adım atınca göğsüm dahada hızlı inip kalkmaya başladı. Kızıl gözleri göğüslerime kayınca dudağının kenarı yavaşça kıvrıldı ve gözleri tekrar gözlerime çıktı. Ağzındaki otu alıp serseri bir şekilde kenara sıktı ve adımları yavaşça üstüme gelmeye başladı kalbim göğsümü yarma pahasına atarken , geriye adımlamayı bıraktım ve arkamı dönüp koşmaya başladım. Asvalt yolda izimi kaybettiremeyeceğimi bildiğim için sık ağaçlı ormana daldım. Ağaçların arasından ay ışığının sayesinde görebildiğim kadar koşarken arada ayağım taşlara takılıyordu. "Sana kaçma demiştim!" ✴✴✴ Ölüm kadar güzel , öldüren kadar kötü ve kızıl gibi kanlı... Bu neyin hikayesiydi böyle... ●°•○°•● Yazar : Hülya ÇÖRTÜK Tüm hakları saklıdır