Kurdoğlu'nun İkiz Kardeşleri Kemal ve Gediz Kurdoğlu ve tabii ki haşarı kızımız Elif Kurdoğlu'nun Hikayesi....
''Kemal yetiş şu deli kızın peşinden ...'' Gediz bir yandan yerde kıvranan adama gülüyordu bir yandan da Kemal'e bağırıyordu. Kemal,mavi gözlerini kısıp koştu Elif'in peşinden...
''Elif bekle abicim...'' Elif o kadar hızlı koşuyordu ki ... Nefesi kesilmişti... Fırını dağıtmaya gidiyordu öyle mi şerefsizler...hemde ilk aşkının ekmek teknem,baba yadigarı dediği yeri...
''Bu sefer abi,bu sefer beni babam bile tutamaz...Öldüreceğim o herifleri...'' Elif burnundan soluyarak fırına geldiğinde babasının önüne dikilmiş adamları gördü. Üç kardeş babalarının yanına geçtiler...
Kemal,Gediz ve Elif...Aynı anda kükrercesine bağırdılar...
''Biz Kurdoğlu'yuz... Babamı,ekmek teknesini yedirir miyiz ,sizin gibilere?''
Gediz çoktan gülümsemesini yüzüne takmış adamın birine geçirmişti yumruğunu..Elif birinin sırtına atlamış saçlarını yolarken en ağır ve sağlam yumruklarını atan Kemal'den bir nida koptu.
''Kurdoğlu çetesi ,5 dakikamız var...Annem yemeğe geç kalmayın dedi...'' Kahkahalar havada uçuşurken fırın çoktan birbirine girmişti bile....