BEN EN ÇOK SİYAHI SEVDİM BAYIM

Karanlık, siyah, en önemlisi de yalnızlık benimdi.
Ben ailesiyle arası iyi olmayıp da siyahı sevenlerden, siyaha sarılanlardan değildim. Siyah bir başkaydı ben siyahı bu yüzden çok sevdim. Siyah asildi, siyah yalnızdı, siyah adaletti, siyah merhametti, siyah şevkatti, siyah iyilikti kötülük değil! Siyah, beyaz gibi değildi, siyah, beyaz gibi tüm renklerle değil sadece kendi kendiyle haşır neşirdi. Siyah kendine topladıklarını beyaz gibi dışarıya dağıtmıyordu, her şeyini içinde tutup içinde saklıyordu. Siyah özel bir renkti birçok anlam barındıran, siyah benim rengimdi.
Ve bir gün birisi girdi hayatıma
Hiç ummayacağım bir insanın hayatımı değiştireceğini nereden bilebilirdim. Sanırım bu söz beni kendime getirecekti.
"Biliyorum Siyahı çok seviyorsun.
Siyah dünyanda sonsuz,
Mavi gökyüzün olmama izin verir misin?"
Ben aşık olacak bir insan değildim,zaten aşık da olmayacaktım birden bire ne oldu bana böyle?
Ben yalnızdım, ben sadece ve sadece
SİYAHTIM!