Anneciğim , özür dilerim ama sana bir şey söylemem gerekiyor. Hani bir ara, bir trafik kazası geçirmiştik ya. Ben o zaman 16 yaşındaydım... O zaman ikizim ve babam ölmüştü. Daha sonra sen, bana; "Kızım ben bir adamla evleniyorum. Yeni babana alışsan iyi edersin, ha bu arada bir de kardeşin olacak. Adı, Esma... Alış kızım alış." demiştin ya. Sen bana o zaman en büyük kötülüğü yaptın işte... Ben babamı, bizi dövmesine, sürekli küfür etmesine rağmen seviyorum anne... Sen bana kalktın," Ben sana yeni baba getiriyorum, yeni kardeşinin adı da, ikizinin adıyla aynı, ne halt edersen et. Banane senden hep sen mi mutlu olacaksın, biraz da ben mutlu olayım" dedin resmen. Ama ben hiçbir zaman mutlu olmadım. Tam mutlu olacağım derken yeni bir şey çıktı ve yine huzurum kaçtı. Ben, yeni bir baba ve ya yeni bir kardeş istemiyorum anne...