
Ruhumun ipi; değiştikçe her parçasının eline geçiyordu. Bazen sıkıyor, bazen boş bırakıyor, bazense kollarının arasına çekiyor ruhumu okşuyordu. Dudakları yüzümü bazen bahar esintisiyle coştururken bazen buz gibi donduruyordu. O içinde tam beş kişi yaşatıyordu. Ama o bedenin sadece bir adı vardı ve adı Barkın'dı. *** ''Sadece sen acı çekmiyorsun. Her bedenin içinde farklı insanlar var. Biri ölmek isterken diğeri yaşamak istiyor. Ve sen ölmeyi seçiyorsun. Vazgeçme. Yaşayan parçanı bul ve ona sımsıkı sarıl.'' dedim. Kollarının arasına çekerken, bedenimin ince zarını yırtan şehvet göz bebeklerimden beynime sızdı. Her yer toz buluttu. Dudaklarını kulağıma değdirirken nefesi saçlarıma hayat verdi. ''Yaşayan tarafım.'' dedi boğuk sesiyleAll Rights Reserved