Önümde insan topluluğu ve arkada duran ben.Onlar her ne kadar kalabalık olsalarda yalnızlık belkide benim kalabalık oluşumdur yada yalnızlık belkide beni ben yapan özelliğimdir Gerçekten yalnızım hayatımda arkamdan vuran bir kişi yüzünden insanlara bakış açım değişti Kimseye inanmıyor kimseyi kafaya takmıyorum.Bana her ne kadar yakın insanlar olsa bile Bozuntuya vermeden devam ediyordum. Bu kitaba karakter falan eklemiycem. Yalnız olan ve sürekli dışlanan bir kızın hikayesini anlatacağım Ve sanırım bu kişi ben oluyorum =/