Herkese VEDA edebilirsin aslında! Peki ya sevdiklerine? Onlara dil ile veda edebilirsin ama kalbin hoşcakal diyebilir mi? Yürek dayanabilir mi ayrılıklara? VEDA hep olmak zorunda mı bu hayatta?... Benim adım VEDA? İstanbul'a aşık, sakarlıkta çığır açan ve bulduğu her yemeği ekmek arası yapabilme gücüne sahip, uykunun dibine vuran insan... Vedalar pek sevilmez biliyorum. Bu benim hikayem ama bir veda hikayesi değil... Bu zor olan belki de imkansız olanın hikayesi... Bu bir SONSUZLUK hikayesi.... Kimi sana sevinçli kimi hüzünlü herkes farklı şekilde bakıyor. Peki sen İSTANBUL! Sen nasıl bakıyorsun???.......Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang