... Aslında herşey çok basitti. Aşk aramıyordum,ama beni bulmuştu. Aşk kavramına uyan birisi,tam karşımdaydı. Bana değer veriyor,beni gerçekten sevdiğini hissettiriyordu. Onu kaçırmak istemiyordum. Neydi,çekirge bir sıçrar iki sıçrar... bok kazanı mıydı o yoksa!? Aman her neyse! Başımla onayladım. "Evet demen gerekiyordu." Dedi,gülerek. Ah gülümsemesi,gamzesi vardı. Gamzesi olan bir erkek her zaman seksidir... Gülümsedim. "Evet." Evet,seninle evlenmeye evet. Yüz tane çocuk yapmaya evet. Seni sevmeye evet... ... Not; Bu hikayede +18 unsurlar vardır. Kurgudaki soy isimler,kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Ve bu bölümler öylesine yazılmıştır,yani çerez bölümler FINAL OLDUKTAN SONRA BÖLÜMLER UZATILACAK.

☆"Kayla ne biçim isim Rus musun sen?" "Hatırlatma travması var" 𝙺𝚊𝚙𝚊𝚔 𝚝𝚊𝚜𝚊𝚛ı𝚖ı𝚗ı 𝚢𝚊𝚙𝚊𝚗 𝚞̈𝚜𝚝𝚊𝚍 : @Nehirleradamolmaz__

Mardin'in acımasız ağası diye anılip korkulan adam kardeşi için hiç tanımadığı bir kadınla evlenmek zorunda kalır.eğer hem aşk hem sumut okumak istiyorsan seni buraya alalım 🫦🔥

"Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için zor tutum kendimi. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."

Kapı çaldığında sofraya son tabakları yerleştirmekle meşguldum. Gülsüm teyze eli hamurlu olduğu için kapıyı açmamı istediğinde kapıya ilerledim. Kapıyı açtığında uzun boylu sayılabilecek, üstünde jandarma forması olan, dik duruşlu ve oldukça sert mizaçlı bir adam karşıladı beni. Kim olduğuna dair en ufak bir fikrim yoktu. Sert bakışları bir an gözlerime değsede hemen çevirdi bakışlarını önüne. "Buyrun?" dedim çekingen bir sesle. Bakışları yerdeyken, "Sen kimsin?" diye sorduğunda, yanıtladım. "Feyza ben. Yeni kiracı." "İyi, hayırlı olsun," dedi tekdüze bir sesle. "Sağolunda, siz kimsiniz?" diye sormayı akıl ettim sonunda. "Bende Eyüp, ev sahibi. Şu an sizin durduğunuz dairede yaşıyorum." Harika, adamı kendi evine almak yerine hesap mı soruyordum cidden!

Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi. Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi. Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi? İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri. Mumlar üfledim, dilekler diledim. Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim. Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim. 🏀 "Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?" "Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."

Fransız bir baba ve Rus bir anneyle hayatını geçiren Alina Lara biranda kendini türk bir ailenin gerçek kızı olarak bulur...

Alınan intikamın bir anlamı kalmamıştı. Ne intikamı alan hayattaydı ne de intikamın kurbanı... Aradaki tek fark birinin ruhen diğerinin ise bedenen ölü olmasıydı. ------------ Yıpranmış vücudumdaki her bir iz... Hafızamdan silinmeyen her bir anı... Hatıraları saklayan küçük kız çocuğunun saçları... Arkamda bırakamadıklarımın sadece bir kısmı. Şimdi sana soruyorum benim değersiz kalbim. Kim toparlayacak ardındaki bu enkazı? :) #Abi 1. 🥇 #Gerçek 🥇 #aşk 11. 🥇

Gökçe 16 yaşından beri dayısı tarafından istismara uğruyor ve bu istismar sonucunda 17 yaşında hamile kalıyor. gerçek ailesini öğrendiği zaman gerçek ailesine gitmek istemiyor fakat henüz reşit olmadığı için gitmek zorunda kalıyor. tabikide hamile olduğunu saklıyor fakat bu pek uzun sürmüyor. Ortanca abisi onu çağırmaya odasına girdiği esnada ultrason fotoğrafını görüyor ve bunu göreniyor. ________ (bu kadar spoi yeter diye düşünüyorum☺️)

Ablasının patronuyla evlenmesi sonucu, ablasıyla yaşayan 17 yaşındaki Zeynep, bir yandan ablasının 20 yaşındaki üvey oğlu poyraz'la, bir yandan da yeni okulunda uğradığı zorbalıklarla uğraşmak zorunda kalır.