Karanlığın Tutsağı

(Düzenlenen kısımları mevcuttur.)

GÖRÜLMEMESİ GEREKEN ŞEYLER...

"Neden beni izliyordun?"

"Seni izlemiyordum. Neden bahsettiğini bilmiyorum."

TEHLİKELİ OYUNLAR...

"Ha! Bu arada, bir daha ki sefere anahtarı daha güvenli bir yere koymalısın."

KORKU DOLU ANLAR...

"Korkuyorsun." Dedi sakince kollarını göğsünde birkeştirirken.

"Ne?" Diye sorduğumda tekrar arabaya yaslanıp yüzümü inceledi.

"Korkak değilim dememiş miydin? Bende diyorum ki korkuyorsun. Az önce söylediğin kelime tam olarak kaçmıyorumdu fakat o kaçamıyorum olacak. Etrafın sarıldığı için kaçamıyorsun ve bu yüzden korkuyorsun."

PİŞMANLIĞI EN DERİNDE HİSSETMEK,

"Zamanı geri alamazsın tamam mı?!"

"Aksini iddia etmedim zaten!"

BU KADAR CAN YAKABİLİR Mİ?

"Ne halde olduğumu görmüyor musun?"

"Sen beni gördün mü ki?"

YAPILAN HATALAR DÜZELTİLEMEZLER,

"Elimde hayatım diyebileceğim bir yaşamım yok! Kendi hayatımı sahiplenemiyorum bile!"

YAPILAN HATALAR GERİ ALINAMAZLAR,

"Yaptıklarını düzeltemeyeceksin... İnsanların hayatları birer yapboz parçasından ibaret değildir. İstediğinde bozuk istediğinde onaramazsın!"

YAPILAN HATALAR SADECE UNUTTURULMAYA ÇALIŞILIR,

"Her şeyi unutacaksın! Şimdi!"

SÖYLENEN YALANLAR BİR YARA OLARAK KALIR,

"Onlar bana yalan söyledi! Güvendim, inandım! Bilinmezliğin ortasındayken karanlığın içinden elimi uzattım. Tuttaklarını sandım ama yaptıkları tek şey itmekmiş. Ve ben bunu göremedim! Anlıyor musun? Göremedim!"

VE HİÇBİR ŞEY ESKİSİ GİBİ OLMAZ...

"Ben artık kendimi tanıyamıyorum. Ben kimseyi tanıyamıyorum..."

KARANLIĞIN TUTSAĞI.
Şeyma Daldallı...