
Hiç ögrenemedim dışımdaki karanlıgın içimdeki yangına eş deger oldugunu. Bütün bu olanlar, yüregimin en sakin şehrinden başlıyordu kanatmaya, sanki defalarca tornavida yemiş gibi bir sızı sarıyordu bedenimi. Asitli geceler ve yastık altı cinayetlerim vardı artık, bir de uykusuz bekledigim kül rengi sabahlar...All Rights Reserved