Vampire. ✓ - Wera. - Wattpad

Vampire. ✓

Reads 7,567
Votes 587
Parts 24

Reads 7,567
Votes 587
Parts 24

fantasy harry jamie miłość niebezpieczeństwo próba romans tajemnica vampire wampiry więź wyzwanie

Ze smutkiem patrzę jak mój brat obchodzi sześćdziesiąte urodziny. Nie mogę przy nim być. Nie mogę podejść, uściskać go, złożyć mu życzenia. Widzę, jak przygląda się zdjęciom na komodzie. 
Jedno z nich, jest czarno-białe. Wzdycham, widząc jak jego żona przytula go, delikatnie masując po plecach. Łza spływa po moim policzku, jednak szybkim ruchem odgarniam ją. Toast, szczęście..
Gdyby tylko wiedział, że... jego siostra ma nadal dziewiętnaście lat... chociaż tak naprawdę powinna mieć pięćdziesiąt siedem. Dziwne, prawda?
Jakim cudem... to było możliwe? Słyszeliście o istotach nadnaturalnych? 
Jamie. Chłopak, który spowodował, że kiedy po wypadku... zderzeniu z autem, miałam... 
zniknąć... a on jakby... przywrócił mnie do życia, tym samym czyniąc nieśmiertelną.
Jestem wampirem.

"Vampire" Tom I

Wszelkie prawa autorskie zastrzeżone.
Smuciaa 2015.All Rights Reserved

fantasy harry jamie miłość niebezpieczeństwo próba romans tajemnica vampire wampiry więź wyzwanie

Table of contents

24 parts

Sign up to add Vampire. ✓ to your library and receive updates

or

#643niebezpieczeństwo

Content Guidelines

You may also like

Mate by Insulcari

- Skąd wiesz? - Wykrztusiła wreszcie, po pięciu minutach pustego wgapiania się we mnie. Miała duże orzechowe oczy poplamione jasną zielenią. Były hipnotyzujące. - Ty tego nie czujesz? Mój zapach na ciebie nie działa? Nie masz wrażenia słabości, przekonania, że musisz być przy mnie? Odsunąłem się, uświadamiając sobie, że wciąż zaciskam dłonie na jej kruchych ramionach. Była wychudzona, sweter wisiał na niej jak na wieszaku. Bałem się pofolgować własnym emocjom w obawie, by nie zrobić jej krzywdy - tak nie powinno być. Wilk powinien być silny. - Gdy spotykasz Mate, doskonale zdajesz sobie z tego sprawę. Dziewczyna odsunęła się ode mnie jeszcze o kilka kroków. Ciężko usiadła na kanapie, którą wcześniej to ja miałem nieprzyjemność zajmować i objęła się ramionami. Dlaczego wydawała się przy tym taka załamana? W końcu ku mojemu wielkiemu zdziwieniu parsknęła krótkim, trochę histerycznym śmiechem. Parsknęła śmiechem! - Bardzo ci współczuję - rzuciła. - Ty chyba naprawdę nie wiesz kim jestem.

uwagi fpe by czips_z_lays

jeszcze więcej cringu

Powstanie '44 by arturgkaminski

#1 - armiakrajowa - 2020.06.26 #1 - 1944 - 2022.10.12 #1 - powstaniewarszawskie - 2021.10.30 ~ * ~ Nie pamiętam, kiedy po raz pierwszy zatrzymałem się na chwilę 1 sierpnia, w mojej świadomości jest chyba odległy w czasie taki warszawski dzień. Nie wiem, skąd się wzięły te wszystkie myśli, słowa i uczucia dotykające tych jakże trudnych, ale też szczęśliwych 63 dni. Powstanie '44, mój najważniejszy wiersz stanowi wątek przewodni, poniżej kolejne inspirujące spojrzenia wierszem, ale też z czasem prozą... ~ * ~

Apokalipsa Zombie w Polsce - TOM I by Matushevsky

Książka jest czymś innym, co oferowało słynne The Walking Dead. Bohater nie jest policjantem, ani nie ma żadnej ważnej dla państwa pracy. To zwykły szary człowiek, którego życie wywróciło się z dnia na dzień. Jednego dnia spokojny wieczór - wydawało się, że dzień kolejny będzie równie dobry... Jednak, kolejnego dnia wydarzyło się coś, czego się nikt nie spodziewał. Co wcześniej za oknem było groma ludzi, wtedy nie widział żywej duszy, spostrzegł niedługo później, że to nie sen - a prawdziwa ponura rzeczywistość. Populacja zamienia się w potwory, potocznie nazywają się Zombie. Te bezlitosne kreatury nie cofną się przed niczym - nie czują, nie boją się i nie męczą. Nie spoczną, póki nie złapią ofiary i nie wgryzą się w jej ciało. Ponoć nie ma na to lekarstwa, a po ugryzieniu czeka człowieka tylko śmierć, ale za wszelką cenę bohater ocalały musi opuścić swoje miejsce zamieszkania, przed tym się spakować i poszukać schronienia... bowiem Zombie nigdy nie śpią - nie znają pojęcia czasu.

Okładki, bo wsm nudzi mi się w życiu by Polska_pierozkara

Jeżeli masz choć trochę szacunku do drugiej osoby, to okładkę, którą Ci wykonam, użyj choć przez tydzień! Zamówienia możesz złożyć pod każdym rozdziałem, o estetykę i wygląd będę cię pytać później :p #1 w okładki #1 w ibispaintx #1 w picsart #1 w canva #1 w byme #1 w cover #2 w covers

"Kobieta Bez Serca" (Miraculous Gabenath) by Itiliana

Czy ktoś pozbawiony serca może kochać aż tak mocno? Czy nie posiadając żadnych emocji można czuć tak bardzo głęboki żal do samej siebie? Wystarczy jedna jego łza, by zmienić jej spojrzenie na cały świat. Wystarczy jeden jego gest, by zmienić jej spojrzenie na samą siebie. Chociaż sądzi, że jest dla niego niewystarczająca i nigdy nie powinna była go pokochać, wciąż się stara. Pragnie coś udowodnić. Tylko co, komu i po co?

Prawdziwa Luna by andziaa21

Cassandra dorastała mając świadomość, że jako Omega resztę swojego życia spędzi w kuchni. Tylko dlaczego tak bardzo pragnie czegoś innego? Kiedy los stawia na jej drodze tajemniczego i potężnego Alfę wrogiego stada jej życie całkowicie się zmienia. Jakie tajemnice skrywa przeszłość? Czy Cassandra dowie się prawdy o sobie? okładkę wykonała @ClaryyDarkk

Dziedzictwo Krwi {Hyunlix} by Majkelino21

Cztery nacje, które żyją ukryte w cieniu ludzi od wieków: Wampiry, Wilkołaki, Syreny i Czarodzieje. Wszyscy kryją się za woalem normalności. Ale jest jedno miejsce, w którym nikt nic nie ukrywa i nie udaje. No może poza nowym uczniem drugiego roku- Lee Felixem. Szkoła Baltimore&Crew gdzie wysyła się młodzież z każdej nacji, to bezpieczna przystań dla magicznych. Oczywiście to tylko złudzenie, każdy doskonale wie jakie panują tu układy i hierarchie. No bo w miejscu gdzie wampiry i wilkołaki razem się uczą, nie może być przecież bezpieczne. Felix jako czarodziej ma jeszcze gorzej, ledwo posługuje się magią i uchodzi za samotnika. W szkole gdzie każdy z kimś trzyma to brak jakichkolwiek znajomości stawia cię w roli ofiary. A gdy już pierwszego dnia zadzierasz z wampirami, nie wróży nic dobrego. Tajemnica Felixa tak dobrze ukrywana przez lata ma szansę wyjść na jaw, a to za sprawą najgroźniejszego wampira w całej szkole Hwanga Hyunjina.

Serce w Ogniu by lauragreen_autorka

2 część serii "Pogrzebany świat" Życie na Powierzchni i w Podziemiu toczy się dalej. Souline szybko wdraża się w stary tryb i nadrabia zaległości po zaginięciu, jednak nieustannie ma wrażenie, że czegoś jej brakuje. W szczególności, gdy patrzy na naszyjnik nieznanego pochodzenia spoczywający na jej piersi. Król Ognia dopuścił się czegoś nieodwracalnego. Dwa razy. Nowa moc rozrywa go od środka, a nie pomaga fakt, że w Podziemiu panuje coraz większy niepokój. Pozostali rządzący wybrali się na polowanie i szukają tajemniczego przedmiotu skrywającego władzę, której pragną. I dla której nie zawahają się zabić. Drogi Souline i Amesa rozeszły się. Dzieli ich odległość i różnice nie do pokonania. Czy miłość człowieka i potwora przetrwa, czy może zniknie, zupełnie zapomniana? Jakby nigdy, przenigdy nie istniała...

Wojownicy: Fakty i ciekawostki by PrawdziwaWojowniczka

Tutaj będą pisane różne ciekawostki i fakty na temat wojowników. Zapraszam!

You may also like

Slide 1 of 10

uwagi fpe cover

Powstanie '44 cover

Apokalipsa Zombie w Polsce - TOM I cover

Okładki, bo wsm nudzi mi się w życiu cover

"Kobieta Bez Serca" (Miraculous Gabenath) cover

Prawdziwa Luna cover

Dziedzictwo Krwi {Hyunlix} cover

Serce w Ogniu cover

Wojownicy: Fakty i ciekawostki cover

Mate

- Skąd wiesz? - Wykrztusiła wreszcie, po pięciu minutach pustego wgapiania się we mnie. Miała duże orzechowe oczy poplamione jasną zielenią. Były hipnotyzujące. - Ty tego nie czujesz? Mój zapach na ciebie nie działa? Nie masz wrażenia słabości, przekonania, że musisz być przy mnie? Odsunąłem się, uświadamiając sobie, że wciąż zaciskam dłonie na jej kruchych ramionach. Była wychudzona, sweter wisiał na niej jak na wieszaku. Bałem się pofolgować własnym emocjom w obawie, by nie zrobić jej krzywdy - tak nie powinno być. Wilk powinien być silny. - Gdy spotykasz Mate, doskonale zdajesz sobie z tego sprawę. Dziewczyna odsunęła się ode mnie jeszcze o kilka kroków. Ciężko usiadła na kanapie, którą wcześniej to ja miałem nieprzyjemność zajmować i objęła się ramionami. Dlaczego wydawała się przy tym taka załamana? W końcu ku mojemu wielkiemu zdziwieniu parsknęła krótkim, trochę histerycznym śmiechem. Parsknęła śmiechem! - Bardzo ci współczuję - rzuciła. - Ty chyba naprawdę nie wiesz kim jestem.